Ruda Śląska | Ruda Śląska - nasze miasto.

FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy

 Forum Ruda Śląska Strona Główna

   ProfilProfil    Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości    GalerieGalerie    ZalogujZaloguj    RejestracjaRejestracja 

Ślonsko legynda o Emanuelu

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Ruda Śląska Strona Główna -> Śląska gwara
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
agneska88
Zaglądający



Dołączył: 07 Sie 2005
Posty: 91
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: ChoRzów

PostWysłany: Nie 15:36, 07 Sie 2005    Temat postu: Ślonsko legynda o Emanuelu

 

Boło to cołkiym dawno, tak dawno, że teroz nawet nojstarszy Hanys i Gorol niy pamiyntajom. Emanuel, co robioł dla ksiencia ze Pszczyny, jechoł do swoji familii co mieszkała w Bytomiu. Droga do Bytomia boła długo, prawie tak długo jak do Jeruzalym abo do Araberów. Długo myśloł o tym, jako trasa bydzie nojlepszo, i obroł ta, co szła przez Siongarnio. Siongarnio to boła wieś, kaj ludzi z roku na rok boło mnij. Niy mieli łoni kaj robić, a sami mieli blank tympe gowy. Yno sie wadzyli, a myśleć o robocie to im sie prawie przikrzoło. Wiync wiela z nich zdychało z gnicio w chałpie, yno ci sprytniyjsi, wyjyżdżali do dolekich krajów, kaj je robota. Jednego dnia przejyżdżoł przez ich wieś Emanuel, nasłuchoł sie ich problymów i pedzioł: „Fertig! Dosyć mom tych problymów! Znajda wom robota, ale mocie w niyj potym wiela robić, aby wom na chlyb starczyło”!
Szukoł Emanuel roboty trzi dni i trzi noce, ale niy umioł nic wymyśleć. A prawie jak sie drzewom żolił prziszoł do niego Skarbnik, co mu poradziył co trza zrobić. „Idź do lasu, yno sie niy łoglondej, kyj zoboczysz stary buk z modrymi liściami, pożykej sie do Matki Boski Piekarskij i kop łopatom głymboko”. Jak mu poradziył Skarbnik, tak zrobioł. Pożyczył łod Siongarnioków łopata, poszoł w las i zaczoł szukać. Dopiyro wieczorym znoloz to jedne zaczarowane przez Skarbnika drzewo z modrymi jak kapusta liściami, uklynknoł, przeżegnoł sie i pomodloł do Matki Boski: „Maryjko, miołech cie ło coś prosić, yno tyn Skarbnik nie pedzioł mi ło co. Wiync prosza Cie yno o zdrowie dla mnie, dla moji familii i dla wszyjskich co miyszkajom w Siongarnie”. Potym zaczon kopać głymboko i znoloz wöngiel. Nigdy wcześnij niy widzioł wöngla, ale Ponboczek i Matka Bosko Piekarsko podpowiedzieli mu, co do sie z tym zrobić. Polecioł potym ku Siongarni i tak pado miyszkańcom: „Znolozłech wom robota! Zbudujecie gruba i bydziecie wöngiel fedrować! Tam w lesie som nojprawdziwsze złoża wönglo, i to płytko pod ziymiom”! Ucieszyli sie Siongarnioki, a że boło ich niywiela, bo yno fufcik, poszli wszyjscy zoboczyć te pokłady wönglo.
Jednakoż ich plany pokrzyżowoł Scharley – zły duch, co nic nie robioł yno plany ich łonacył. Przefarbowoł liście buku z modrego na czorny tak, aby nikt nie znoloz tego miyjsca, kaj je wöngiel. Po trzech godzinach szukanio Emanuel brzidko zaklon: „Jeronie, kaj to jes”!? Dyć wtedy Scharley yno rynce zaciyroł z radości. I Emanuel z ferajnom niy znaleźli by tego miyjsca, kyj by niy bajtle łod Żelyźniokowyj, kiero żöła w Siongarni. A boło to tak. Prawie jak wszyjscy markotni wrocali do dom, Żelyźniokowo łodkryła, że niy mo przi siebie bajtli i zaczoła ich wołać: „Alojz, Herbert, kaj wy gizdy żeście som, dyć beboki wos chycom”! Bajtle przileciały a boły całe umurckane, cołkiem wyłonacone. „Łod czego żeście som takie wyłonacone na czorno?” – spytoła sie Żelyźniokowo. „A tam, takie czorne kamiynie boły”! I wtedy wszyscy pedzieli do bajtlów – „zaprowadźcie nos tam”! Bajtle pokozały miyjsce, kaj płytko pod ziymiom je wöngiel i wyrychtowano tam piyrwszo gruba.
Potym Emanuel wyjechoł do familii, robioł dali dla ksiyncia, ale na stare lata przijechoł do Siongarnie i już tam łostoł. Tukej powstało nowe miasto kole Siongarnie, a nazywoło sie Emanuelssegen, czyli po niymiecku „Błogosławiyństwo Emanuela”. Trzista roków potym, na grubie w Emanuelssegen robioło już wiyncyj jak sześset górników, boł już szyb „Maryja”, a potym sprawili szyby „Stanisław” i „Jakob”. W 1922 roku Ślonsk należoł już do Poloków i zmiynili łoni wtedy nazwa „Emanuelssegen” na „Murcki”. Boło to ponoć łod górników, co kyj wylajzynali z gruby na wierch, byli umurckane, ale jo myśla, że wziyło to sie tyż z tego, że nojprzód umurckane boły bajtle łod Żelyźnikowyj.
Jo żech tyż jes z Murcków i uważom, że dzisiok jest to nojpiykniyjsze miyjsee na Ślonsku. Siongarnio tyż jes dali – teroz stoi tam piynć chałpów, a yno we dwóch żöjom ludzie. Gruba tyż jes dali, znano po tymu, że jes to nojstarszo gruba kaj wöngiel fedrujom na Ślonsku. I bestuż dumny żech jes, że tu miyszkom, a niy kaj indzij.
AUTOR: ARTUR WÓJCIK


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Ruda Śląska Strona Główna -> Śląska gwara Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
 


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group

 

Style Created Freely By